Araştırma Uçaklarının 98 Kiloluk Zayıflaması

Northrop X-4 Bantam, 1948’de California’nın Muroc Hava Kuvvetleri Üssü’ndeki uçuş test tesisinde göründüğünde, araştırma uçaklarının 98 kiloluk zayıflamasıydı. X-1 ve X-2 roket uçakları, Mach’ı sola ve sağa delen büyük zorbalardı ve hatta aşırı ama işe yaramaz Douglas X-3 Stiletto rampada en azından Marty McFly’nin balo yolculuğuna benzeyen poz verebildi. Salıncaklı X-5 yakında gelecek ve kendisi için planlanan her testi tamamlayan birkaç X-planından biri olan Steady Eddie olduğunu kanıtlayacaktı. Bununla birlikte, küçük inek X-4, ses bariyerini bile geçemedi.

İçinde Yeager: Bir Otobiyografi, Chuck Yeager, Hava Kuvvetleri test pilotları X-4’e bile binmeden önce Northrop pilotu Charles Tucker “şiddetli bir şekilde dönmeye başladığında onu 93 Mach’a çıkardı. Çölde bir delik açacağını düşündük, bu yüzden orada bıraktık ve onu terk ettik. ” Yeager ilk X-4’ü hatırlıyordu ve bu uçak gerçekten de kötü yapılmış ve mekanik olarak kusurluydu. Ancak iki X-4’ün ikincisi 82 ​​görev uçtu ve Yeager dahil pilotlarının hiçbirinde ciddi bir olay veya kaza olmadı. Bugün, Dayton, Ohio yakınlarındaki ABD Hava Kuvvetleri Ulusal Müzesi’nde bulunuyor.

Peki ondan önceki topal ördeğe ne oldu? Colorado Springs’teki Hava Kuvvetleri Akademisi’nde on yıllarca süren dış mekanda sergilenen (bir Cessna 152’den daha küçük olduğu için, gece yarısı hareket ettiren şakaların sık görülen nesnesi), Hava Kuvvetleri kısa süre önce kötü huylu prototipi aldı ve restore etti. Şu anda Kaliforniya’daki Edwards Hava Kuvvetleri Üssü’ndeki Hava Kuvvetleri Uçuş Test Müzesi’nde sergileniyor.

Restorasyon büyük ölçüde kozmetikti: Uçak basitçe söküldü, temizlendi ve yeniden boyandı. Bir zamanlar uçak gövdesinde bulunan iki küçük Westinghouse J30 turbojetinden geriye hiçbir şey kalmadı ve tamamlanmamış kokpit, Colorado güneşine yıllarca maruz kaldıktan sonra pleksiglas çıldırdığı için boyanması gereken bir kanopinin altına gizlenmiş durumda. Kokpit bir zamanlar uçağı indirmek ve stabilize etmek için kum torbaları içeriyordu; çantalar sonunda bozuldu ve patladı ve her yere kum yayıldı. Köşelerden ve çatlaklardan temizlemek restorasyonun en yıpratıcı kısımlarından biriydi.

X-4, araştırmacıların bir uçağın imparatorluğunun büyük bir bölümünü (yatay kuyruğu) ortadan kaldırmanın bir hava camının Mach’ı kırmasına yardımcı olup olmayacağını bilmek istedikleri için inşa edildi. Teorik olarak, yatay kuyruğu kaybetmek daha az ıslanan alan (hava akışı ile temas eden alan) ve dolayısıyla daha az parazit sürüklemesi ile sonuçlanır. Gövde, aslında küçük bir kanat tarafından sağlanan kuvvetleri desteklemek zorunda olmadığından, daha hafif ve daha küçük de olabilirdi. Uçan bir vizyoner olan Jack Northrop, bu teorinin önde gelen Amerikalı savunucusuydu. Muhtemelen, X-4’e benzeyen bir II.Dünya Savaşı roket önleme aracı olan Messerschmitt Me 163’ü tasarlayan Alman kuyruksuz uçak hayranı Alexander Lippisch’ten ilham aldı.

Tailless tasarımların süpersonik uçuş için özel bir faydası vardır. Yatay kuyruklar şok dalgaları üretir. Transonik uçuş için tasarlanmamış yatay bir kuyrukta (tipik olarak onu hareketli bir dengeleyici yaparak), şiddetli bir şekilde bozulmuş hava akışı, kuyruğun eğim kontrol kabiliyetini yok edebilir.

X-4’ün birincil pilotu, X-15 roket uçağında öncü uçuşlar yapmaya devam edecek olan Scott Crossfield’dı. Anısına göre, Always Another Dawn, Ulusal Havacılık Danışma Komitesi’ndeki patronu Walter Williams ona “Uçmak biraz zor. Motorlar yükseklikte alev alır. Biraz Mach 0,9 atıyor. İngilizler, benzer tasarıma sahip birkaç de Havilland Swallows’u kaybetti. Neden düştüğü gizem. Belki bu bebekle öğrenebiliriz. “

Kıyamet gününe hoş geldiniz girişine rağmen Crossfield, X-4’ü 32 kez uçurdu. Clay Blair Jr.’a “Mach .88’de uçak dengesiz hale geldi,” dedi. Always Another Dawn ortak yazar. “Yıkanmış bir yolda bir otomobil tamponlaması gibi sabit bir yunuslama hareketine girdi … ses hızına yaklaştığında kimse ne olacağını bilmiyordu.”

Crossfield ne olacağını öğrendi. 22 Eylül 1952’de X-4’ü şimdiye kadarki en hızlı uçtuğu Mach .94’e itti. “Perde salınımlarının genliği azaldı [size] ancak sıklıkta arttı. ” Daha kötüsü, X-4 sadece sahada değil, yuvarlanma ve sapmada da dengesiz hale geldi. Kontrol için, uçağın, yükselticiler adı verilen asansör ve kanatçık kontrol yüzeylerini birleştiren kanadına bağlı olması gerekiyordu.

X-4 yapmak için tasarlandığı şeyi yaptı: “Kuyruksuz süpersonik uçaklar bir sonraki büyük şey olacak mı?” Sorusunu yanıtladı. Altmış yıldan fazla bir süre sonra, fikir hala işe yaramadı. Northrop Grumman B-2 kuyruksuz uçar, ancak Mach’ı bozamaz.