Dört motorlu üç bombardıman uçağının dahil olduğu en garip it dalaşlarından biri II.Dünya Savaşı’nda meydana geldi. 17 Ağustos 1943 sabahı, bir Amerikan B-24D Kurtarıcısı, Lizbon, Portekiz’in yaklaşık 300 mil batısında, Atlantik Okyanusu üzerinde bir çift Alman Focke-Wulf Fw 200 Condor ile karşılaştı. Condors, Cebelitarık’tan İskoçya’ya giden bir İngiliz konvoyuna saldırmak için işgal altındaki Fransa’daki Bordeaux’dan uçuyorlardı. ABD Ordusu Hava Kuvvetlerinin 480. Denizaltı Karşıtı Grubuna bağlı olan Kurtarıcı, bu İngiliz gemilerini korumak için Fransız Fas’taki üssünden yola çıktı.
480. uçak, Fas’taki Port Lyautey’den Alman denizaltılarına karşı aylardır uçuyordu. Büyük, kutulu ve tamamen ticari olan Liberator, denizaltı karşıtı görevler için gereken uzun menzile sahipti. Orijinal ağır bombalama rolünden değiştirilerek, alt avcılık için Müttefiklerin favorisi haline geldi. Bu görevler, Müttefiklerin İngiltere ile Cebelitarık arasında gidip gelen konvoylara yönelik körelmiş U-bot saldırılarının nedeni açısından hayati önem taşıyordu.
480. Kraliyet Hava Kuvvetleri Kıyı Komutanlığı ve ABD Donanması devriye filoları ile birlikte denizaltı savaşında savaştı. Bu hava silahları ve Kraliyet Donanması, İspanya ile Fransa arasındaki Biscay Körfezi’nde daha fazla denizaltı batırmaya başladığında, Berlin, konvoy karşıtı çalışmaların bir kısmını U-botlarından Luftwaffe’ye aktardı ve Müttefik uçakların karşılaşma olasılığını artırdı. Alman olanlar.
Pilot Hugh Maxwell, B-24’ü seçti Sandık çünkü “gemide bir sürü tuhaf hayvan vardı ve bunun bizi tufana getireceğini umuyordum.”
(Kuzey Carolina Eyalet Arşivleri)
Bir B-24 bombardıman uçağı, motoru dumanlıyor, uçaksavarın içinden geçiyor. Liberator ayrıca U-bot devriyeleri ve konvoy refakatçileri uçurdu.
(USAF)
Kurtarıcılar, Alman uçaklarından paylarını aldılar. Mart’tan Ekim 1943’e kadar, aralarında beş Condor, üç Dornier uçan bot ve bir Junkers Ju 88 çok amaçlı savaş uçağının da bulunduğu dokuz Alman uçağını düşürdüler; 480’inci iki filo üç Kurtarıcı kaybetti. Şu anda 98 yaşında olan ve Altamonte Springs, Florida’da yaşayan Liberator pilotu Hugh Maxwell Jr. Mart başından beri 480. ile birlikteydi ve Ağustos it dalaşından yaklaşık bir ay önce başka bir Condor ile savaşmıştı. Paralel rotalarda uçarken, iki bombardıman uçağı birbirine ateş etti ve Maxwell’in topçuları isabet aldı. Condor en son bir motor çalışmadan bulutlara daldığında görüldü.
17 Ağustos’ta, Liberator’ün Port Lyautey’deki üssü, Condor’ların yaklaşımı konusunda uyarmak için radyo sessizliğini bozdu. Maxwell’in radar operatörü, 15 mil ötede bir çift kontak olduğunu bildirdi ve navigatörü, onların konvoy üzerinden Kurtarıcı ile yaklaşık aynı zamanda varacaklarını hesapladı. Bu Maxwell’e angaje olmaktan başka seçenek bırakmadı.
Savaş muhteşemdi. Hiç avcı uçurmamıştı – deneyimi B-18 ve B-25 bombardıman uçaklarındaydı – ve hiç it dalaşına girmemişti, bu yüzden o günkü muharebe nihai iş başında eğitimdi. Mücadeleyi, 28 tonluk bombardıman uçağını, kurşun Condor’un kuyruğunda 1.000 fit yükseklikte bulutlardan dışarı atarak başlattı. Topçularına menzile girene kadar ateş etmemelerini söyledi. Ama Condor “bir nişan patlaması yaptı ve bana vurmaya başladı” diyor. “Gazları ittim ve öne doğru eğilip elimden geldiğince hızlı kapandım ve ateş açtım. Asla dalış sıralarından çıkmadılar ve ateşe girdiler. Ama oğlum, bize zarar verdiler. “
Bu arada ikinci Condor Maxwell’e arkadan ateş ediyordu ve Maxwell’in topçuları tekrar ateş ediyordu. Ancak Kurtarıcı üç ve dört numaralı motorlarını kaybetmişti ve sağ kanat delikler ve alevler içindeydi. Bombardıman uçağı özellikle saldırılara karşı savunmasızdı, çünkü denizaltı karşıtı çalışmalar için yapılan değişiklikler (uçağın daha fazla yakıt ve maksimum derinlik yükü taşımasını sağlamak) mürettebatı koruyan tüm zırh kaplamasının kaldırılmasını gerektiriyordu. Böylece Condor’un mermileri isabet ettiğinde, “hepimize şarapnel çarptı ve hidrolik sistemimiz devrildi, interkom radyo sistemimiz devrildi, tüm gösterge paneli devrildi” diye hatırlıyor Maxwell. Neyse ki, mürettebattan biri derinlik patlamalarını atmayı başardı.
Maxwell, “Sağ kanadımızın artık uçmayacağını ve onu kaldıramayacağımı fark ettiğimde ve sol dümeni ve kanatçıkları tutmaya çalışırken, sol ayağım dümen pedalından kaymaya devam etti” diyor. Aşağı baktım ve ‘Aman Tanrım’ dedim. Sol bacağımın ve ayağımın tamamı kanla kaplıydı ve bir kan gölü vardı ve dümen pedalının her yeri doluydu. Ve sol taraftan şarapnel ile vurulduğumu biliyordum. Ama sonra fark ettim: Kan değil, hidrolik sıvı.
“Hiçbir zaman kendimi kahramanca ya da bu tür şeyler hissetmedim” diyor. “Cehennem, korktum. Ölmek istemedim ama yapmam gerekeni yapmak zorundaydım. Aklımda en çok öne çıkan şey, Atlantik Okyanusu’na çarpacağımızı fark ettiğimde ve gideceğimizi düşündüğüm zamandı. Ancak felaketten kaçınmak için son dakikada çaresizce bir çabayla, tam sağ dümeni tekmeledim ve uçağı bir kızağa fırlattım ve elbette, tekmelememiz ve parçalanmamız ve patlamamız yerine su yangını söndürdü ve uçak üç parçaya ayrıldı, ancak patlamadı veya yanmadı. ” 10 mürettebat üyesinden yedisi hayatta kaldı.
İkinci Condor, üç numaralı motoru dışarıda iken alçak irtifada dalgaların üzerinden süzülürken görüldü. Pilot havada kalmayı başardı; Bir kaynağa göre, uçağı Bordeaux’ya geri döndü, ancak uçağı düştü ve inerken yandı. Tüm mürettebat üyelerinin hayatta kaldığı bildirildi.
Maxwell’in mürettebatı, konvoyun eskortlarından biri olan İngiliz muhrip tarafından çabucak yakalandı. İskoçyalı. Ayrıca Maxwell, “Focke-Wulf 200 kurşundan kurtulan dört kişiyi yakaladı, ikisi o gece çok kötü yanmış oldukları için öldü” diyor. Günün olayları “muhtemelen benim en kötü deneyimim” oldu.
Londra’daki İmparatorluk Savaş Müzesi ile 1989 yılında yapılan bir röportajda, İskoçyalıKaptanı Colin William McMullen, it dalaşını “gerçekten bir tür Jules Verne sahnesine benziyor, bu iki devasa uçağın birbirlerine ateş açtığı,” “Vurulmaya son derece kızgın olan” Liberator mürettebatını kurtardıktan sonra McMullen, geminin “fırlayıp Focke-Wulf’un denize girdiği yeri bulduğunu söyledi. Ve çok uzakta olan Portekiz için yüzen üç Alman vardı ve Focke-Wulf ekibini aldık. Ve üst güverteye geldiklerinde merdivenden, [they] Amerikan mürettebatıyla yüz yüze geldi. Üst güvertemizdeki angajmana devam etmelerini engellemeyi ancak büyük bir incelikle başardık. “
Ancak Maxwell bir e-postada şöyle diyor: “Kuyruk topçusu Milton Brown tarafından yapılanlar dışında hiçbir çatışma yoktu. Buna asla göz yummazdım, ama Brownie apoleti omuzundan kaptı. [German] pilot üniforması ve daha sonra bana verdi. “
O günkü eylemleri için Maxwell, Seçkin Uçan Haç ödülüne layık görüldü ve 480. sonuçta Başkanlık Birim Citation’ı kazandı. Maxwell, B-29 eğitmen pilotu olmaya devam etti ve kariyerini Hava Kuvvetleri istihbaratında bitirdi, 1969’da emekli oldu.
kaynak: airspacemag.com
